MONTAŻ STANDARDOWY

 

Sposób montażu należy dostosować do rodzaju okien oraz do konstrukcji muru i materiałów, z jakich jest on wykonany. Najważniejsze jest poprawne usytuowanie okna w grubości ściany, aby zapewnić jak najmniejsze straty ciepła przez strefę wokół okien.

Wykonanie prawidłowego montażu rozpoczyna się już na etapie dokonywania pomiarów z natury, ponieważ ta czynność ma również wpłym na późniejsze, szczelne umocowanie okien.

Luzy montażowe nie są bowiem dowolne; w zależności od całkowitej długości ramy należy zachować szczeliny o odpowiedniej szerokości, które umożliwią prawidłowe ustawienie i wypoziomowanie okien, a także (już po zamontowaniu) ich rozszerzanie się pod wpływem temperatury.

Każde przerwanie ciągłości ściany, a więc również wstawienie w nią okna, naraża przegrodę na pogorszenie parametrów cieplnych. Najwięcej ciepła ucieka oczywiście przez otoczenie okna – jego styk z murem i powierzchnię ościeży bocznych, górnego i dolnego, dlatego tak ważne jest prawidłowe ustawienie okna w otworze.

Przed przystąpieniem do ustawienia okna w otworze okiennym należy dokładnie oczyścić mur, a w przypadku wymiany okien - dokonać demontażu starej stolarki i również starannie uprzątnąć otwór.

Montaż właściwy polega na ustawieniu ościeżnicy w pionie i poziomie, a następnie ustabilizowanie jej przy pomocy klinów. Sprawdzamy również przekątne, dzięki czemu mamy pewność, że rama ma w rzeczywistości kąty proste.

Do przykręcania okna do ściany używa się stalowych kotew (płaskowników, które przykręca się do ościeżnicy i do muru. Zapewniają one stabilne, ale dość sprężyste zamocowanie ramy, niwelując niewielkie odkształcenia powstające wskutek ruchów konstrukcji).

Drugim sposobem montażu okien jest zastosowanie metalowych dybli, którymi przewierca się ościeżnicę okna. Przy ich doborze uwzględnia się przenoszone siły, rodzaj muru i jego wytrzymałość oraz ruchy występujące w szczelinie między ścianą a oknem. Średnio można przyjąć, że powinny się znajdować w odległości 15 cm od narożników i osi słupka, a odległość między kolejnymi łącznikami powinna być nie większa niż 60-70 cm w oknach plastikowych i 80 cm w drewnianych. Warto pamiętać, że rodzaj łączników zawsze jest dopasowany do montowanego okna.

Po zamontowaniu okna przestrzeń między ościeżnicą a murem wypełnia się pianką poliuretanową. W zależności od pory roku używa sie pianki niskorozprężnej letniej lub zimowej. Zabezpiecza ona przestrzeń wokół okna przed ucieczką ciepła i przed zamakaniem, a jednocześnie pozwala na swobodne odkształcanie się profili pod wpływem zmian temperatury – jest materiałem elastycznym. Ważne, aby nie stosować jej w zbyt dużej ilości, bo nadmierna objętość rozpycha wolną przestrzeń i napiera na ramy, powodując ich wypaczanie.

 

Na zdjęciu okno PCW zamontowane w stanie surowym i uszczelnioną pianą niskorozprężną

 

Ostatni etap montażu okien to prace wykończeniowe. Po wyschnięciu (zwykle około 45 minut) pianka montażowa jest obcinana i można przystąpić do tynkowania glifów. W zależności od wcześniejszych ustaleń możemy zastosować różne materiały wykończeniowe: tynki gipsowe, zaprawy cementowe, płyty gipsowo-kartonowe, itp. Na sam koniec nasi montażyści usuwają folie ochronne, przykręcają klamki, w razie konieczności uszczelniają styk okna z parapetami, dokonują wstępnej regulacji okuć i sprawdzają czy wszystko poprawnie funkcjonuje.

 

     

     Okno po obcięciu nadmiaru pianki montażowej             Okno po wykonaniu wstępnych prac tynkarskich

 

W przypadku montażu okien w stanie surowym końcowym etapem jest uszczelnienie przestrzeni montażowych pianką. Folie ochronne zazwyczaj zostają na ramach okiennych - przydadzą się następnym ekipom: tynkarzom i specjalistom od ocieplenia.

 

 

 

Zobacz również inne warianty montażu okien wykonywane przez montażystów w naszej fimie:

Montaż okien trójwarstwowy

Montaż okien w warstwie ocieplenia